Historia  Młodzieżowego Ośrodka Wychowawczego

• 1920 r. - pierwsze próby utworzenia placówki ze szkołą i internatem dla dziewcząt moralnie zaniedbanych.
• 04 stycznia 1923 r. - Magistrat Miasta Łodzi zatwierdza powstanie szkoły i internatu. Tworzy się taką placówkę przy ul. Sienkiewicza 22, później przenosi do lokalu przy ul. Piotrkowskiej 92. Ponieważ nie było 30 kandydatek – internat rozwiązano.
• 24 września 1924 r. - władze oświatowe postanawiają przenieść szkołę dla moralnie zaniedbanych do budynku przy ul. Przędzalnianej 37. Kierownikiem szkoły zostaje Edward Szwarc.
• 1 stycznia 1925 r. - Decyzją Zespołu Opieki Społecznej powstaje przy szkole internat.
• 31 grudnia 1925 r. - ze względów oszczędnościowych zlikwidowano szkołę i internat (mimo protestów między innymi Marii Grzegorzewskiej).
• 15 marca 1966 r. - pierwsza wychowanka przekroczyła progi Państwowego Zakładu Wychowawczego dla Dziewcząt w Łodzi. Placówka została powołana do życia decyzją Kuratorium Okręgu Szkolnego. Jej zadaniem była „obsługa” woj. Łódzkiego i województw sąsiednich.

      Nową siedzibą zakładu został dotychczasowy Dom Dziecka przy ul. Krajowej 15. Były to dwa budynki z początków stulecia. W jednym z nich umieszczono szkołę i warsztaty, w drugim internat. Przewiązka łącząca oba te budynki spełniała rolę jadalni oraz sali imprezowej. W pierwszych latach swego istnienia placówka posiadała też 2 ha ziemi uprawnej, szklarnie, budynki gospodarskie i ogród. W roku 1970 grunty uprawne i szklarnie przekazano Wydziałowi Rolnictwa pozostawiając przy zakładzie ogród i budynki gospodarskie, w których przez cały czas prowadzono tucz trzody chlewnej. Budynki były stare, wymagające ciągłych remontów zabezpieczających, nie były przystosowane do pełnienia nowej funkcji. Mimo niedogodności w budynkach tych placówka przetrwała 13 lat. Od 1975r. rozpoczęto starania o wybudowanie nowego budynku dla potrzeb placówki, bądź też o przeniesienie zakładu do innej siedziby. Starania te przyniosły rezultaty dopiero w 1979r.

• 27 czerwca 1979 r. - placówka rozpoczęła funkcjonowanie w budynku przy ul. Drewnowskiej 151.

      Zakład przeprowadzono własnymi siłami wychowawców i wychowanek. Przez 7 dni ładowano i rozładowywano samochody przewożące maszyny, meble i inne wyposażenie z ul. Krajowej na ul. Drewnowską. Przy pracy szczególnie wyróżnili się pedagodzy: Bożena Kwasiborska i Stanisław Maciaszczyk. Budynek przy ul. Drewnowskiej był typowym gmachem szkolnym. Duże klasy na II piętrze zmieniono na 10-osobowe sypialnie i świetlice, zainstalowano prowizoryczne maszyny i 20 sierpnia 1979 r. rozpoczęto nowy rok szkolny 1979/1980 w nowej siedzibie. Zlecono też opracowanie projektu adaptacji szkoły dla potrzeb placówki opieki całodobowej.

      Mimo, iż projekt był gotowy już na początku 1980r., zakład remon- towy przy Kuratorium nie chciał przystąpić do prac adaptacyjnych tłumacząc to trudnościami obiektywnymi. Remont rozpoczęto w listopadzie 1980 r., korzystając ze zniesienia tzw.limitu dla sektora nieuspołecznionego. Przez okres prawie półtora roku prowadzoną normalną działalność placówki oraz remont adaptacyjny. Zakończono go w marcu 1982 r. Adaptację w stosunku do projektu zrealizowano w 70%. Pamiętać trzeba, że remont kończono w 1982r. , gdy braki na rynku dawały się już potężnie we znaki. W roku 1981 - roku wprowadzenia statutu PMOW – placówka zmieniła nazwę na III Państwowy Młodzieżowy Ośrodek Wychowawczy. Od tego roku prowadzimy też 5 grup wychowawczych. W latach 1981/1982 Rada Pedagogiczna pracuje nad opracowaniem systemu wychowawczego ośrodka. Naczelnym celem działalności placówki jest tworzenie człowieka prawego wszechstronnie przygotowanego do późniejszego samodzielnego życia. Przygotować przyszłe żony i matki, rozwijać struktury motywacyjne, kształtować poznanie i działanie – to następne założenia systemu.

• 8 marca 1982 r. - w obecności dyrektor Departamentu Szkolnictwa Specjalnego mgr Wacławy Jelskiej odbyło się oficjalne otwarcie placówki po remoncie. Przystąpiono do upiększania placówki, do podnoszenia jej wyglądu estetycznego i wystroju. Ponad 80% wszystkich tych prac wykonali pracownicy pedagogiczni wraz z młodzieżą.
• 1 września 1982 r.- placówka rozpoczęła działanie w nowym kształcie organizacyjnym – jako ośrodek obserwacyjno – diagnostyczno – kierujący.

      Organizacja Ośrodka zmieniała się kilka razy. W początkach istnienia zakładu były cztery grupy, odpowiadające klasom w szkole. Do roku 1971r. była w placówce 3 letnia Zasadnicza Szkoła Zawodowa o kierunkach: krawieckim i dziewiarskim, oraz szkoła podstawowa dla pracujących (z nauką zawodu w w/w zawodach).
      W roku szkolnym 1971/1972 Ministerstwo Oświaty zezwoliło na adaptację programów i stworzenie 2 letniej ZSZ. Wtedy to zlikwidowano kierunek dziewiarski, pozostawiając tylko krawiectwo. Do roku 1981 w placówce działały 4 grupy wychowawcze, odpowiadające klasom w szkole - były to klasy: I i II ZSZ oraz VII i VIII SPZ.

• 20 czerwca 1983 r. - pierwsza wychowanka w historii placówki E. Dzika otrzymuje świadectwo dojrzałości (Liceum Plastyczne)
• Do roku 1985/1986 prowadziliśmy 5 grup wychowawczych, odpowiadających klasom w szkole. Były to: klasy łączone V i VI szkoły podstawowej, klasy VII i VIII Szkoły Przysposabiającej do Zawodu, i klasy I i II ZSZ (trzyletniej, realizującej program w czasie dwu lat).

      Czteroletnie negatywne doświadczenia z pracą w klasach łączonych upoważniają nas do organizacji pracy dydaktycznej w 6-u klasach (rozdzielnie kl. V i VI, dalej bez zmian), i pracy wychowawczej w odpowiadającej klasom liczbie 6-ciu grup wychowawczych. Każdą grupę, prowadzi w internacie dwoje wychowawców, (każda grupa ma swoją „mamę” i „tatę”) I wychowawca klasy w szkole. Grupa wychowawcza ma dużą autonomię. Celem integracji ośrodka organizuje się wiele zajęć otwartych dla innych grup i wiele imprez wspólnych dla całego ośrodka. Uważamy, że niebagatelną rolę w wychowaniu naszej młodzieży odgrywają warunki bytowe dlatego staramy się, aby były jak najlepsze. Od pierwszych chwil pobytu wszyscy uczulamy wychowankę na poszanowanie mienia placówki i utrzymanie jej w należytym porządku.

• 26 czerwca 1985 r. - Rada Pedagogiczna Ośrodka wybrała jednomyślnie w drodze głosowania, za patronkę naszej placówki profesor Marię Grzegorzewską.
• 14 czerwca 1986 r. - nastąpiło nadanie placówce imienia Marii Grzegorzewskiej, wręczenie sztandaru i odsłonięcie barwnego portretu Patronki
• 21 lutego 1994 r. - rozporządzeniem MEN ulega zmianie nazwa placówki na III Młodzieżowy Ośrodek Wychowawczy Diagnostyczno – Kierujący